Ermenek'teki maden faciasının acısı ilk günkü gibi taze

  - Karaman'ın Ermenek ilçesindeki maden ocağında meydana gelen ve 18 işçinin hayatını kaybettiği maden kazasında birlikte çalıştıkları arkadaşlarını kaybeden işçiler o günü ve arkadaşlarını unutamıyor - Hüseyin Bahçeci: - "Kaza haberini alınca hemen arabama binip madene geldim. Çok kalabalıktı, ana baba günüydü. 3 gün buralarda ağladım. Kazanın üzerinden 7 yıl geçti ama acılarımız hala taze. Arkadaşlarımı unutamıyorum. Hatırladım mı gözlerim doluyor, ağlıyorum" - Kazadan bir gün önce vardiyası değiştirilen Mehmet Öndür: - "Sabah madenden çıktım, arkadaşlarımız başladı. Ben de eve geldim. Öğlen duydum ki ocakta kaza olmuş, ocağı su basmış. Vardiyam değişmese ben de arkadaşlarımla beraber ocakta olacaktım. Duyunca çok üzüldüm ama yapacak bir şey yok" KARAMAN (AA) - MEHMET ÇETİN - Karaman'ın Ermenek ilçesindeki maden ocağına meydana gelen ve 18 işçinin yaşamını yitirdiği maden kazasının üzerinden 7 yıl geçerken yakınlarını ve arkadaşlarını kaybedenlerin acıları tazeliğini koruyor. Ermenek'te 18 işçinin hayatını kaybettiği faciada birlikte çalıştıkları arkadaşlarını kaybeden Hüseyin Bahçeci, facianın 7. yılında, söz konusu maden ocağını gezdi. Yıllarca çalıştığı madendeki arkadaşlarıyla yaşadığı anıları unutamayan ve gözleri dolan Bahçeci, AA muhabirine, 10 yıl boyunca bu bölgede, yaklaşık 2 yıl da kazanın yaşandığı maden ocağında çalıştığını söyledi. Kazanın yaşandığı maden ocağında çalıştığı sırada eşinin rahatsızlandığını, bunun üzerine tedavisi için işten ayrıldığını ifade eden Bahçeci, eşi iyileştikten sonra tekrar başvurduğunu ancak ihtiyaç olmadığının tarafına bildirildiğini belirtti. Bunun üzerine başka bir maden ocağında işe başladığını anlatan Bahçeci şöyle devam etti: "İşe başladıktan 3 gün sonra, çöken maden ocağının yetkililerinden iş için teklif aldım. Göçükte hayatını kaybeden arkadaşlarım da tekrar ocakta beraber çalışmamı istediler. 'Gel burada çalış.' dediler. Ben de 'Şimdi ayıp olur, bir ay orada çalışırım sonra sizin yanınıza gelirim.' dedim. Bu konuşmamızdan 3 gün sonra facia yaşandı. Kazada hayatını kaybeden arkadaşlarımla 2 yıl aynı masada yemek yedik. Yer altında beraber kazma salladık. Ben o madende işe başlamış olsaydım onlarla beraber olacaktım. Belki de onlarla aynı kaderi paylaşacaktım. Kaza olduğunda çalışıyorduk. Akşam işten çıkıncaya kadar bize bir şey söylemediler. Güneyyurt'a geldiğimde kazayı duydum. Kaza haberini alınca hemen arabama binip madene geldim. Çok kalabalıktı, ana baba günüydü. 3 gün buralarda ağladım. Kazanın üzerinden 7 yıl geçti ama acılarımız hala taze. Arkadaşlarımı unutamıyorum. Hatırladım mı gözlerim doluyor, ağlıyorum." Halen işsiz olduğunu dile getiren Bahçeci, "Sigortamı dolduramadığım için emekli de olamıyorum. Beldemizde genç kalmadı. Herkes bir yere gitti. Benim engelli çocuğum olduğu için başka yere de gidemiyorum. Ocaklar açılırsa tekrar çalışırım. Benim gibi ocakların açılmasını isteyen yüzlerce arkadaşım var." dedi. - "Kazadan bir gün önce vardiyası değişmiş" Facia yaşandığında aynı maden ocağında çalışan Mehmet Öndür de bir tesadüf eseri o saatte işte olmadığını anlattı. Hayatını kaybeden madencilerle aynı vardiyada çalıştığını vurgulayan Öndür sözlerini şöyle sürdürdü: "Faciadan bir gün önce, kazada hayatını kaybeden rahmetli şefimiz bana, 'Mehmet oğlum, vardiyada fazlalık var. Sen sıfır vardiyasına geç.' dedi. Ben de arkadaşlarımdan ayrılmamak için 'Şefim hafta ortası vardiya değişmez.' dedim. Bana iş gereği böyle olacağını belirtti. Ben de ikindi vakti işten çıktım, gece tekrar işe geldim. Sabah madenden çıktım, arkadaşlarımız başladı, ben de eve geldim. Öğlen duydum ki ocakta kaza olmuş, ocağı su basmış. Vardiyam değişmese ben de arkadaşlarımla beraber ocakta olacaktım. Duyunca çok üzüldüm ama yapacak bir şey yok. Onlarla 2,5 yıl devamlı aynı vardiyada beraber çalıştık. Bir gün başka vardiyaya geçtim, bu kaza oldu." Öndür, facianın ardından bölgedeki tüm maden ocaklarının kapandığına dikkati çekerek kazadan sonra bölgede hayatın adeta durduğunu ifade etti.​​​​​​​