Yerel Gazetecilere Sahip Çıkın Ahmet Güler – Fotoğraf Sanatçısı / Gazeteci Mut’un baharı, takvimlerden önce gelir. Erik ağaçları çiçek açtığında, biz gazetecilerin ajandaları da çiçeklenir. Bir çiftçi, "Bu yıl erik erken geldi," derse, biz onun telaşında bir haber sezeriz. Kayısı ağaçları sarıya döndüğünde, biz biliriz ki yalnızca meyve değil; emek, umut ve geçim de olgunlaşır. Ben bu toprakların hem tanığı, hem anlatıcısı oldum. Bir elimde fotoğraf makinem, diğer elimde kalemim… Nice sabah, Göksu kıyısında sisin içinde kaybolan bahçeleri çektim. Nice akşam, Karacaoğlan’ın adını taşıyan festivalde sahne arkasında heyecanla bekleyen çocukların gözlerine tanıklık ettim. Ama tüm bunları birileri yazmazsa, tarihe karışır. İşte o biri, yerel gazetecidir. O gazeteci, baharın gelişiyle birlikte ilk çiçek açan erik dalını haber yapar. Yayla yolundaki çam kese böceklerini takip eder. Mut’un göç veren mahallelerinde unutulmuş okul bahçelerini gündeme getirir. Belki maaşı yoktur, belki sayfası sararmış bir gazetededir ama vicdanı tazedir. Ve bugün o gazeteci yalnızdır. Ne büyük medyanın ilgisi vardır, ne toplumun desteği. Oysa kayısıyı dalında bekleyen güneş neyse, halk desteği de yerel gazeteci için odur. Ben diyorum ki: Mut’ta bir kayısı ağacının gölgesi nasıl serinletiyorsa, yerel gazetecinin emeği de toplumu öyle serinletir. Onu görmezden gelmek, kendi kökünü görmezden gelmektir. Bugün bir yerel gazeteye abone olun. Bir haberi paylaşın. Sadece büyük olaylarda değil, küçük ayrıntılarda da emeği geçen o isimsiz kalemlere teşekkür edin. Çünkü unutmayın: Erik çiçeği ilk bahardır… Kayısı, yazdır… Yerel gazeteci ise, hikâyenizin mevsimidir. Sahip çıkın.