Bu şiirimi Anneme ithafen okuyorum. Eylül’de gelip Eylül’de gitmeyi düşünen bendim, her Eylül gelişinde hazır beklerdim Azrail’i… Bilemezdim ki Annemi götüreceğini, evet götürdü ama yalnız gitmedi bende gittim… Ruhumu gönderdim… Elimde kaldı ruhsuz beden… Şiirde dediğim gibi…  Eylül’ler beni yendi… EYLÜL İlk durağım sendin, Yorucu yıllarıma. Belki! İlk sana döktüm gözyaşlarımı Belki de! Sevdim seni, Nefretle titreyen bedende. Hep sende tattım, Ayrılıkları… Dilime yılan gibi dolanan, Yalnızlık türküleri, Satırlarıma sinsice giren Sitem dolu sözleri Sen verdin, senden aldım. Mutluluğa ve sevgiye İmza attığım Masal gibi, rüya gibi günlerimi Sende aforoz ettim. Sende başladım, Sende bittim… İlk doğumum eylül dendi, Dendi de… Eylül’ler beni yendi… AYŞE UĞUR