Yerel Basının Kıymeti

Yerel Basının Kıymeti Değerli Okurlarım, Kıymetli Hemşehrilerim, Bu hafta sizlere her gün farklı platformlarda karşılaştığımız, ancak hikayesini yeterince bilmediğimiz ve değerini çoğu zaman takdir edemediğimiz yerel basının içinde bulunduğu durumu, verdikleri emeği ve göremedikleri karşılığı anlatmaya çalışacağım. Yerel basın denildiğinde, çoğu kişinin zihninde yalnızca haber bültenleri, küçük çaplı internet siteleri, yerel gazeteler, yerel radyolar ya da sosyal medya sayfaları canlanır. Oysa bu tanım; harcanan emekleri, gösterilen özveriyi, yaşanan zorlukları ve ödenen bedelleri görmezden gelir. Yerel basın, çoğu zaman karşılık beklemeden verilen sessiz ve onurlu bir mücadelenin adıdır. Bu mücadele; halkın sesi olmak, yaşananları belgelemek ve bir kentin hafızasını tutmak adına büyük bir sorumluluk taşır. Yerel basın temsilcilerimizin her biri, bizler için ayrı bir değere sahiptir. Ancak konunun daha iyi anlaşılabilmesi adına, bu kez özel bir parantezi Ahmet Güler hocamız için açmak istiyorum. Fotoğraf sanatçılığı, eğitim çalışmaları, Anadolu Ajansı temsilciliği, YouTube kanalı kuruculuğu ve kültürel bir derneklerin Başkanlığı gibi birçok sorumluluğu aynı anda üstlenen Ahmet Güler; hiçbir maddi beklenti gözetmeden, yalnızca Mut ilçesinin tanıtımı, kültürel mirasının arşivlenmesi ve kamusal bilincin güçlenmesi adına emek vermektedir. Ancak burada esas sorulması gereken soru şudur: Bu denli kapsamlı, nitelikli ve gönüllü bir emeğin kıymeti neden kurumsal düzeyde karşılık bulmuyor? Anlam Veremiyorum!! Yerel basın, toplumun en güçlü sesi ve kulağıdır. Sadece haber iletmenin ötesinde, kamusal denetim mekanizması olarak görev yapar. Kültürel etkinlikleri, kriz anlarını ve yerel gelişmeleri belgeleyerek toplumsal hafıza oluşturur. Demokrasiyi güçlendirir; halkın yerel kararlara katılımını teşvik eder. Gelenekleri ve yerel değerleri yaşatarak kültürel kimliği korur. Kısacası yerel basın; toplumun gözü, kulağı ve vicdanıdır. Yerel Basın Temsilcilerimizin yıllardır yürüttüğü çalışmalar bu işlevlerin tamamını örneklemektedir. Ancak mesele bireysel çabalarla sürdürülemeyecek kadar sistemiktir. Yerel basın çalışanları çoğunlukla tek başına, yetersiz ekipman ve imkânlarla, gelir güvencesi olmadan kamu hizmeti üretmektedir. Mut’ta yıllar içinde birçok yerel basın girişimi Kurumsal destek eksikliği, Reklam ve ilan gelirleri, Basın emekçilerinin sosyal güvenceden mahrum olması, Mesleki itibarsızlaştırma ve görünmezlik gibi nedenler ile Faaliyetlerini sürdürmekte zorlanmaktadır. Bu tablo karşısında Yerel Basının ayakta kalabilmesi ancak ve ancak toplumsal sahiplenme ve kamusal destek ile mümkün olabilir. Aksi halde ilçelerin sesi birer birer kısılırken, olan geleceğin hafızasına olacaktır. Yerel basın özelinde bu kıymetli örnekler üzerinden çıkarılacak sonuç bireysel övgüden ibaret kalmamalı; yerel yönetimlerden sivil toplum kuruluşlarına kadar herkesin, bu emek yapısını sistematik olarak görmesi, desteklemesi ve yaşatması gerekmektedir. Yerel basın desteklenmeden, yerel bilinç inşa edilemez. Yerel hafıza korunmadan, kültürel varlık sürdürülemez. Ve yerel emek tanınmadan, toplumsal adalet sağlanamaz. Bugün Yerel Basın Temsilcilerimize gösterilecek vefa, aslında bir ilçenin kendi hafızasına sahip çıkmasıdır. Bu çağrının muhatabı bu toprağı seven herkestir.